Właściwości oleju z wątroby rekina znane były już w starożytności wśród rybaków Norwegii i Szwecji oraz Japonii i Islandii. Używano go do leczenia ran, stosowano w podrażnieniach dróg oddechowych i układu pokarmowego oraz w limfadenopatii.

Limfadenopatia to powiększenie węzłów chłonnych, które może być skutkiem: proliferacji makrofagów i limfocytów na skutek stymulacji antygenem wirusowym, bakteryjnym, itp., nacieku zapalnego w węźle, nacieku nowotworowego w węźle, pierwotnego złośliwego rozplemu komórek układu chłonnego (chłoniak, białaczka), lipidozy w wyniku nacieku zmienionych makrofagów. Wyróżnia się dwa rodzaje limfadenopatii: regionalną i ogólną. Do najczęstszych przyczyn limfadenopatii regionalnej zaliczamy: stan zapalny w obszarze drenażu chłonki przez powiększone węzły, naciek nowotworowy na okoliczne węzły, lub stymulacja antygenami nowotworowymi okolicznych węzłów, zakażenia paciorkowcowe gardła (węzły podżuchwowe i szyjne), błonica gardła, tularemia - powiększone węzły w pobliżu wrót zakażenia, choroba kociego pazura, gruźlica, różyczka (zauszne, potyliczne), odra (szyjne, karkowe), infekcje adenowirusowe, toksoplazmoza (szyjne, karkowe), sarkoidoza (śródpiersiowe, przywnękowe). Do najczęstszych przyczyn limfadenopatii ogólnej zaliczamy: mononukleoza zakaźna, HIV, dżuma dymienicza, filariozy, choroby układowe (białaczki, chłoniaki złośliwe).

Jak widać właściwości naturalnego oleju z wątroby rekina są ogromne.

Jedynym na rynku polskim olejem z wątroby rekinów tasmańskich jest BioMarine^®. To olej z wątroby czterech gatunków rekinów głębinowych poławianych u wybrzeży Australii (szczególnie Tasmania) oraz Nowej Zelandii.