W przedstawionym badaniu podjęto próbę wyjaśnienia, dlaczego osoby w średnim wieku najciężej przechodziły infekcje AH1N1. Przeanalizowano pod tym kątem m.in. markery immunologiczne.
Wyniki:
1. Badanie poziomu wirusa H1N1 w organizmach chorych pacjentów wykazało, że ilość wirusa była niższa w porównaniu do typowej ilości dla grypy sezonowej. Wynik ten był taki sam dla wszystkich pacjentów. Wirus H1N1 nie jest zatem bardziej niebezpieczny i nie powoduje cięższych przebiegów infekcji niż typowa sezonowa grypa.
2. Wykazano, że osoby w podeszłym wieku były bardziej odporne na zachorowanie. Posiadały one większą ilość przeciwciał neutralizujących, które wytworzone zostały poprzez wcześniejszą infekcję w dalekiej przeszłości.
3. Natomiast jak się okazało większość ciężkich przypadków infekcji H1N1 wśród osób w średnim wieku wykazywało wysoki poziom „niechroniących” przeciwciał H1 (ang. non-protective H1 antibodies). A zatem wykazano u nich wcześniejszą styczność z podobnym wirus np. poprzez szczepienie, co spowodowało wytworzenie przeciwciał, które mogły się przyłączyć do antygenu wirusa. Niestety w efekcie końcowym nie potrafiły go zneutralizować.
4. Wykazano, że najcięższy przebieg choroby występował u osób wykazujących wysoki poziom markerów choroby z udziałem kompleksu immunologicznego. Powstaje on przez związanie antygenu przez swoiste dla niego przeciwciało. Natomiast choroba z udziałem kompleksu immunologicznego jest stanem, w którym system immunologiczny atakuje przeciwciała złączone z antygenem danego patogenu, co prowadzi do poważnych szkód w organizmie. W przypadku H1N1 doprowadzało to do ciężkich uszkodzeń układu oddechowego a nawet do śmierci.
Ciężkie przypadki wywołane innym szczepem niż H1N1 nie wykazywały wysokiego poziomu markerów choroby z udziałem kompleksu immunologicznego.
Przeprowadzone badania tkanek pobranych z płuc od osób, które zmarły w trakcie pandemii w 1957 roku pokazały, że również te osoby cierpiały na chorobę z udziałem kompleksu immunologicznego.
Również w toku badań nad szczepionką przeciwko wirusowi RS w latach 60-tych, wykazano, że ta szkodliwa szczepionka wywoływała chorobę kompleksu immunologicznego u dzieci zaszczepionych, co doprowadziło do wielu przypadków ciężkich zachorowań i 2 zejść śmiertelnych.
Zaobserwowane w prezentowanej publikacji mechanizmy poddają w wątpliwość obecne strategie masowych szczepień przeciwgrypowych. Pokazują, natomiast, w jak ograniczony sposób postrzegane są efekty szczepień. Powstałe w wyniku szczepień przeciwgrypowych przeciwciała o możliwym niskim powinowactwie, mogą się przyczynić do ciężkiego przebiegu choroby z powodu innego szczepu wirusa grypy.
- Severe pandemic 2009 H1N1 influenza disease due to pathogenic immune complexes. Nature medicine. Vol.17, num.2, February 2011