Wyniki najnowszego badania klinicznego przeprowadzonego przez japońskich naukowców i opublikowanego w prestiżowym czasopiśmie medycznym "Clinical Biochemistry" wskazują, że spożywanie odpowiednich ilości koenzymu Q10 jest skutecznym sposobem w walce z syndromem suchych ust.

Suchość błony śluzowej jamy ustnej nazywana również kserostomią jest poważnym schorzeniem dotykającym osoby po 50 roku życia, głównie kobiety w okresie pomenopauzalnym. Powodowana jest dysfunkcją ślinianek produkujących i wydzielających ślinę. Jest to stan, kiedy ślinianki produkują zbyt mało lub w ogóle nie produkują śliny, mimo dobrego stanu uwodnienia organizmu. Objawami tego schorzenia jest ból podczas żucia i połykania, zaburzenia odczuwania smaku oraz problemy z odżywianiem i trawieniem.

Naukowcy z Uniwersytetów w Tsurimi i Tokyo przez 4 tygodnie podawali pacjentom cierpiącym na suchość w ustach 100 mg koenzymu Q10 dziennie. Przed rozpoczęciem jak i po miesiącu stosowania terapii u pacjentów zmierzono poziom produkcji śliny oraz zawartość koenzymu Q10 w wydzielanej ślinie.

WYNIKI:
Przed rozpoczęciem eksperymentu poziom produkcji śliny u pacjentów był bardzo niski i wynosił 0,4 ml/min. Po zastosowaniu miesięcznej terapii koenzymem Q10 odnotowano ponad 100% wzrost zawartości koenzymu Q10 w ślinie a tempo jej wydzielania wzrosło o ponad 75 % i wyniosło 0,7 ml/min.

WNIOSKI:
Choć dokładne przyczyny prowadzące do rozwoju tego zaburzenia są do tej pory słabo poznane, naukowcy podejrzewają, że jedną z nich może być nadmierny poziom stresu oksydacyjnego powodowany nadmiarem wolnych rodników w organizmie a także postępujący wraz z wiekiem spadek syntezy związków wysokoenergetycznych (ATP) w komórkach. Koenzym Q10 działa na obie te przyczyny równocześnie. Jako silny antyoksydant zmiata nadmiar wolnych rodników jednocześnie usprawniając wytwarzanie ATP, nie tylko w komórkach ślinianek.

Tak więc, dzięki dostarczeniu organizmowi odpowiedniej ilości koenzymu Q10 i uzupełnieniu jego niedoborów, jesteśmy w stanie w naturalny sposób likwidować wiele schorzeń, działając co ważne, na ich przyczyny a nie jedynie objawy.