Publikacja badania

Z dumą przedstawiamy wyniki pierwszego na świecie tak kompleksowego badania genetyczno-biochemicznego, przeprowadzonego u ludzi, oceniającego wpływ suplementu diety NucleVital^®Q10COMPLEX, na spowolnienie procesów starzenia.

Badanie przeprowadził zespół naukowców:

• prof. Janusza Szemraja, Zakład Biochemii Medycznej, Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
• prof. Grzegorza Bartosza, Katedra Biofizyki Molekularnej, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Uniwersytetu Łódzkiego
• Działu Badań, Nauki i Rozwoju MARINEX International

Zobacz oryginalną publikację »»

  Wpływ NucleVital^®Q10COMPLEX na produkcję sirtuiny 1

Gen SIRT-1 odpowiedzialny jest za zapobieganie powstawaniu w organizmie mutacji, czyli uszkodzeń. Ekspresja genu SIRT-1 przed rozpoczęciem badania była w grupie kobiet badanych w wieku 35+ o 7% wyższa, niż w grupie kontrolnej kobiet 20 letnich.

Stosowanie preparatu NucleVital^®Q10COMPLEX przez 84 dni spowodowało wzrost ekspresji genu SIRT-1 w grupie kobiet badanych w wieku 35+ o 15%, przewyższając aż o 22% ekspresję w grupie kontrolnej kobiet 20 letnich.

  Wpływ preparatu NucleVital^®Q10COMPLEX na aktywność telomerazy.

Telomeraza chroni DNA przed utratą informacji genetycznej i w ten sposób zapobiega skróceniu życia komórek. Aktywność telomerazy przed rozpoczęciem badania była w grupie kobiet badanych w wieku 35+ o 2% wyższa, niż w grupie referencyjnej kobiet 20 letnich.

Stosowanie preparatu NucleVital^®Q10COMPLEX przez 84 dni spowodowało wzrost aktywności telomerazy w grupie kobiet 35+ letnich o 31%, przewyższając aż o 33% ekspresję w grupie kontrolnej kobiet 20 letnich.

  Unikalna kompozycja

Unikalna, opatentowana kompozycja naturalnych składników systemów antyoksydacyjnego i energetycznego organizmu człowieka:

*nnkt – niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe, **% zalecanego dziennego spożycia

  Mechanizmy działania składników NucleVital^®Q10COMPLEX

Składniki NucleVital^®Q10COMPLEX organizm wykorzystuje naturalnie do uruchomienia wielokierunkowych procesów genetycznych i biochemicznych prowadzących do wydłużenia życia komórek a co za tym idzie całego organizmu.

  Fizjologiczna rola sirtuin

Starzenie to nieodwracalne nagromadzenie się uszkodzeń wewnątrzkomórkowych, przerastające zdolności organizmu do samonaprawy. Starzenie się powoduje utratę równowagi wewnętrznej organizmu, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób. Prowadzi do upośledzenia funkcjonowania komórek, tkanek, narządów i układów, zwiększa podatność na choroby, wreszcie prowadzi do śmierci. Proces starzenia można jednak spowolnić.

Sirtuiny

Badania rozpoczęto od obserwacji jednej z japońskich wysp o nazwie Okinawa zanotowano, że odsetek osób, które przekroczyły setny rok życia, jest znacznie wyższy niż gdziekolwiek indziej na świecie. Jednocześnie zapadalność na choroby charakterystyczne dla wieku starczego jest znacznie niższa. Poszukując przyczyny takiego stanu wykazano, że bezpośrednią tego przyczyną jest dieta mieszkańców wyspy Okinawa. Jest ona prawie 20% mniej kaloryczna niż pozostałych Japończyków i 40% mniej kaloryczna od diety mieszkańców USA.

Wieloletnie odkrycia dowodzą, że długotrwałe ograniczenie podaży kalorii w diecie poniżej 30–50% zapotrzebowania prowadzi do zwolnienia procesu starzenia i przedłuża życie wielu organizmom. Poszukiwania połączenia pomiędzy genami, dietą a długowiecznością wykazały, że są one ze sobą ściśle powiązane, a punktem wiążącym je są sirtuiny.

  Telomery i Telomeraza vs. starzenie się.

Telomery są końcowymi odcinkami chromosomów, zbudowanymi z krótkich powtórzeń DNA oraz białek.

Telomery są niezbędne do prawidłowej funkcji i stabilności materiału genetycznego komórek. Zapobiegają one sklejaniu się chromosomów, chronią je przed nieprawidłową wymianą materiału genetycznego i rozpadem. Umożliwiają także kompletne powielanie materiału genetycznego.

Starzenie się

Każdy podział materiału genetycznego przebiega z nieodwracalnym skróceniem chromosomu i utratą fragmentu powtarzalnych sekwencji telomerowych. Stanowi to tzw. „zegar biologiczny”, wyznaczający ściśle określoną liczbę podziałów komórkowych. Gdy zostanie osiągnięte krytyczne skrócenie telomerów (około 3 tysiące par zasad), przy którym nie mogą już one chronić chromosomów, następuje niestabilność genomu powodująca śmierć komórki.

Średnio roczna utrata wynosi około 56 par zasad końcowego DNA, przy czym dynamika tego procesu jest różna w zależności od wieku. Do 40 roku życia wynosi średnio 84 pary zasad w ciągu roku, a powyżej 40 roku życia – 41 par zasad. Jeżeli przyjąć, że człowiek ma telomery długości średnio 11 tysięcy par zasad, to można obliczyć, że czas potrzebny na skrócenie telomerów do 3 tysięcy par zasad (limit Hayflicke’a), wynosi około 125 lat.

Telomeraza to enzym, który powoduje, iż telomery mogą się odnawiać przez co zwiększa się możliwy czas życia komórki. Niestety nie we wszystkich komórkach enzym ten jest odpowiednio aktywny. Aktywując w komórkach telomerazę można spowodować, iż chromosomy będą skracały się wolniej przez to cały organizm będzie starzeć się wolniej.

Niedobór telomerazy (powodujący skracanie się telomerów) związany jest z występowaniem różnych chorób: cukrzycy typu II, schorzeń hematologicznych, chorób szpik kostnego, zwłóknienia płuc, czy z nietolerancją na chemioterapię. Krótkie telomery powodować mogą też spadek odporności przez zmniejszanie liczby limfocytów B i T.

  Neurotrofiny vs. starzenie mózgu

Jak wykazano, odpowiednie substancje budulcowe i prekursorowe równoczesnie z aktywacją genów SIRT mogą także aktywować drogę produkcji neurotrofin, które odpowiadają za sprawność działania naszego mózgu. Najkorzystniejszy wpływ na produkcję neurotrofin wykazuje połączenie diety będącej źródłem odpowiednich substancji budulcowych i prekursorowych z aktywnością fizyczną.

Neurotrofiny są małymi białkami wydzielanymi przez system nerwowy. Ich stały, poziom jest wymagany do utrzymania komórek nerwowych przy życiu. Podczas rozwoju systemu nerwowego, lokalne stężenia neurotrofin kontrolują usuwanie niechcianych komórek nerwowych. W późniejszym okresie życia, są one używane do stymulacji wzrostu nowych dendrytów oraz usuwania tych niepotrzebnych.

Jedną z takich neurotrofin jest BDNF (brain derived neurotrophic factor) czynnik wzrostowy promujący utrzymanie żywotności komórek nerwowych. BDNF działa przeciwapoptotycznie i jest szczególnie aktywny w hipokampie i korze mózgowej.

Obecnie uważa się, że zbyt niskie stężenie tego aktywnego peptydu jest wspólnym czynnikiem patogenetycznym zaburzeń poznawczych, depresji, otępienia oraz cukrzycy typu 2. Wyniki badań na zwierzętach oraz dużych badań populacyjnych u ludzi potwierdziły hipotezę, że neurotropowy czynnik pochodzenia mózgowego (BDNF) wpływa na metabolizm glukozy u ludzi.

Dzisiaj już wiemy, że możemy w prosty sposób wpłynąć na stężenie BDNF w mózgu. Liczna grupa badań pokazuje dodatnią korelację pomiędzy stężeniem BDNF w organizmie, a dietą (nnkt EPA i DHA omega-3, polifenole) oraz aktywnością fizyczną. Jak wykazało badanie 100 kobiet, organizm wykorzystuje kompozycję składników NucleVital^®Q10COMPLEX do zwiększenia produkcji BDNF o 14%, w ten sposób poprawiając swoją sprawność umysłową.